به گزارش تابناک تهران، محمد حسینی فعال فرهنگی و رسانه‌ای به بهانه مصادف شدن شهادت شهید صارمی و روز خبرنگار با شهادت حضرت اباعبدالله الحسین(ع) و روز عاشورا در یادداشتی نوشت: از تلاقی دو دریای نور و معرفت علی و فاطمه علیهم السلام گوهری پا به عرصه وجود نهاد که حضرت جبرئیل از سوی خداوند نام زینب«زِیْن أب» به معنای زینت پدر را برای او برگزید و بعدها به سر و عظمت این نام پی بردند.
همزمانی 17 مرداد امسال سالروز شهادت شهید صارمی و روز خبرنگار با عاشورای حسینی فرصت بسیار خوبی است تا با مرور سیره روایت‌گر و پیام‌آور کربلا حضرت زینب کبری(س) و شخصیت روایی حضرت که کمتر به آن پرداخته شده، از بهترین الگو و اسوه برای خبرنگاران و اصحاب رسانه سخن به میان آوریم.
مرور زندگی 50 و چند ساله این بانوی نمونه که تجسمی از شجاعت و صبر، معلمی برای پاکدامنی، حیا و عصمت و الگویی برای پیروان ولایت و رهبری بود در کربلا نیز به عنوان شاه بیت حیات عقیله بنی هاشم نقش خود را به خوبی ایفا کرد که شاید تک بیت معروف قادر طهماسبی (فرید) «سرنی در نینوا می ماند اگر زینب نبود کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود» به خوبی بیانگر عظمت آن حضرت است.
سخنان زینب سال 60 هجری در دارالعماره و کاخ یزید تار و پود حکومت جور و فساد را از هم گسست.
وقتی عبیدالله بن زیاد می‌پرسد : کار خدا را با خاندانت چگونه دیدی زینب(س) بدون با همه بار بلا، مصیبت و سختی بدون اینکه از حال طبیعی خارج شود بلافاصله می‌گوید: « ما رایت الا جمیلا...(من به جز زیبایی چیزی ندیدم و آنچه مشاهده کردم همگی زیبا بود)»
این حرف همچون پتکی سنگین بر پیکره نظام بنی امیه بود و تیر خلاصی بود بر قلب شیطانی و پست عبیدالله بن زیاد. آرامش و تسلط زینب بر روح کلمات جشن پیروزی بنی امیه را به مجلس ماتم کفر و استبداد تبدیل کرد و پرده از چهره کریه آنها بیش از پیش برمی‌داشت.
یا در روز یازدهم محرم وقتی که در گوداب قتلگاه کنار بدن تکه تکه برادرش امام حسین علیه السلام آمد، بجای ناله و گلایه با استواری وعظمت در برابر دشمن آن جسم مطهر را اندکی بلند کرد و نخستین کلام روشنگرانه خود را در آن لحظه مطرح کرد و فرمود:« الهی تقبل منا هذا القربان...( خدایا این قربانی را از ما بپذیر)»
به راستی زینب(س) چگونه بیان می‌کرد که مردم از درون شکستند. آن بانوی فداکار با سخنان آتشین خود بر قله آزادگی و عزت ایستاد و یزیدیان را در دره ذلت و تباهی سرنگون کرد. اگر تلاش بی‌نظیر و فداکاری زینب(س) نبود به یقین بنی امیه ماجرای کربلا را یا به فراموشی می‌سپردند و یا از مسیر اصلی و حیات بخش خود منحرف می‌ساختند.
پیام‌رسان بزرگ نهضت کربلا 14 قرن پیش با عدالت و تقوی به عنوان مهم‌ترین شاخصه یک راوی عَلَم جهاد تبیین را چنان مردانه در معرکه‌ای نابرابرِ نینوا با ایستادگی در دست می‌گیرد و سرنوشت روز عاشورا به گونه‌ای در برابر نامردان روزگار تعیین می‌کند که دوست و دشمن هنوز هم بعد از این همه سال مبهوت مانده است.
بدون شک اثرگذارترین زن در صحنه عاشورا و بعد از آن زینب کبری(س) بوده است که با روایت‌گری‌اش سبب شد که کربلا در کربلا نماند و حالا پیام امام حسین(ع) و یارانش به مردمان ۱۴۰۰ سال بعد نیز برسد، آنقدر که حالا از غرب تا شرق از شمالی ترین تا جنوبی‌ترین نقطه کره زمین از مسلمان و مسیحی و کلیمی از زن و مرد و کودک و مسن، باشند کسانی که داغ حسین(ع) و یارانش بر دلشان سنگینی می‌کند.
حالا ما خبرنگاران و اصحاب رسانه در این دنیای وانفسای رسانه ای و جنگ روایت ها، برای تشخیص حق از باطل باید به سیره اهل بیت(ع) رجوع کنیم، زینب‌وار در رسالت خبرنگاری گام برداریم و پس از فرمان و تاکید مجدد رهبر انقلاب به جهاد تبیین، فریاد حق و عدالتخواهی برآریم تا به یاری الهی و مدد اهل بیت(ع) از غافله یاری‌کنندگان امام(ع) جانمانیم و به ندای « هَلْ مِنْ ناصِرٍ یَنْصُرُنی» پاسخ دهیم و امید است روزی خبر آمدن منتقم عاشورا را به جهانیان مخابره کنیم.
فعالان عرصه رسانه باید هنر روایت‌گری حضرت زینب را در کربلا به ارث ببرند، زیرا اگر این بانوی ماندگار تاریخ آن حادثه بزرگ را خوب نمی دید و با روشنگری به درستی تبیین نمی کرد و خوب انعکاس نمی داد، امروز فرهنگ عاشورا را نداشتیم.
