به گزارش تابناک تهران، فهمی معاون دفتر برنامه ریزی کلان آب و آبفای وزارت نیرو درباره میزان پساب ها و فاضلاب درباره به خطر افتادن منابع آب، اظهار داشت: خطر کمبود آب وجود دارد اما خطر پایین آمدن کیفیت آب نیز وجود دارد. بسیاری از منابع آبی از راه های مختلف آلوده می شوند که همین موضع منابع آبی را محدود تر می کند. از جمله این آلودگی ها شوری آب در مناطق مرکزی و ساحلی است. در مناطق غربی و جنوب غربی فاضلاب ناشی از دامداری ها آب را آلوده می کند. در بخش های شمالی، جنوبی و جنوب غربی نیز فاضلاب های ناشی از کود و سم های کشاورزی بلای جان منابع آب شده است.
او ادامه داد: آمار هدر رفت آب در شهرهای کشور مختلف است اما به طور میانگین 26 درصد از آب شرب به هدر می رود.
ناپدید شدن طرح محیط زیست در برنامه پنجم!
رستمی رئیس گروه فاضلاب دفتر آب و خاک سازمان حفاظت محیط زیست درباره نبود برنامه مخصوص به محیط زیست در برنامه پنجم تصریح کرد: در برنامه پنجم طرح جامعی برای مدیریت پساب ها تهیه شد و به مرکز پژوهش های مجلس تقدیم شد و قرار بر ای شد این طرح در برنامه پنجم لحاظ شود. اما پس از انتشار برنامه اثری از طرح محیط زیست در آن نبود.
او افزود: همکاران من در سازمان محیط زیست
به پایش آب می پردازند و منابع آلودگی را شناسایی می کنند و به آن ها
اخطار می دهند. بعد از پایان زمان اخطار، در صورت عدم توجه، سازمان محیط
زیست به اقدامات قانونی روی می آورد. در چنین مواردی مسئولان استانی با
قدرتی که دارند از اقدامات قانونی جلوگیری کرده و از اهرم فشار استفاده می
کنند.
حال محیط زیست وخیم است
روستایی رئیس گروه آب های سطحی دفتر آب و خاک سازمان حفاظت محیط زیست درباره وضعیت فعلی محیط زیست گفت: از 16 سال گذشته که من کار خود را در سازمان محیط زیست آغاز کردم اوضاع محیط زیست وخیم تر شده است. این موضوع به توسعه ناپایدار باز می گردد. ضمن این که مسئولان ما مسائل اقتصادی را به همه چیز ترجیح می دهند. لازم است ساختار و مدیریتی یکپارچه برای مدیرت محیط زیست در قالب ساختار حاکمیتی ایجاد شود.
معضل بزرگی به نام فاضلاب
وقف چی نماینده مجلس درباره وظیفه دولت در قبال جمع آوری پساب ها خاطر نشان کرد: یکی از مهم ترین موضوعات پساب های شهری است. پساب ها به جای آن که فرصت باشند به تهدیدی جدی تبدیل شده اند. ایجاد منظره های زشت و بوی غیرمطبوع از فاضلاب به خصوص در پایین شهر به معضل بزرگی تبدیل شده است. لازم است دولت لایحه ای تدوین کند و استانداردهایی را برای دفع فاضلاب ها وضع کند. دولت، مجلس و قوه قضائیه در این موضع کوتاهی کرده اند. بزرگ ترین مشکل بر سر این موضوع افرادی هستند که از رانت های دولتی برخوردار هستند و اجازه برخورد با آلوده کنندگان را نمی دهند.
