به گزارش «تابناک تهران»؛ یکی از مواردی که مانع همگرایی ایران و پاکستان در منطقه شده و به شدت بر روابط دوستانه دو کشور مخصوصا این روزها تأثیر گذاشته و آن را خدشه دار کرده است، مسأله تهدید امنیت مرزی جمهوری اسلامی ایران از سوی گروه های تروریستی در خاک بلوچستان پاکستان است.
هجوم متداول گروه های تروریستی با عناوین مختلف از سمت مرزهای غربی پاکستان به سوی مرزهای شرقی ایران سبب آزرده خاطر شدن جمهوری اسلامی ایران شده است. همین مسأله جدای از آنکه روابط حسنه دو کشور را در مسیر جدیدی از شک و تردید و سرد شدن قرار می دهد موجب ایجاد بستر بسیار ناامن در مناطق همجوار و مرزی با یکدیگر می شود.
متأسفانه کشور پاکستان به علت مسائل بحرانی تر امنیتی خود در دیگر مناطق، بیش تر ظرفیت و تمرکز خود را در امور مرزی درگیر با هند و افغانستان کرده است بعلاوه این پاکستان درگیر گروه های موسوم به جدایی طلب در مناطق مرزی ایالت بلوچستان خود نیز می باشد.
البته این نمونه‌ای از حضور گروه های تروریستی در نواحی مرزی این کشور است و علاوه بر آن حضور گروههای تروریستی دیگری چون تحریک طالبان در این کشور و فعالیتهای آنها موجب شده است که امنیت و تمرکز داخلی پاکستان را بشدت تحت تاثیر خود قرار دهد و در این بین کمتر ذهن کشور درگیر مناطق مرزی خود با ایران برود.
بدیهی است در این بین نیز دشمنان دو کشور برای اینکه بخواهد فضا را برای برهم زدن روابط ایران و پاکستان متشنج نمایند و از رسانه‌های مزدور خود برای این کار استفاده می کنند. دشمنان از طریق رسانه ها با بازی با الفاظ و کلمات خاص ژورنالیستی از زبان مقامات تیترهای جنجالی در جهت اهداف کثیف و شومشان می زنند که همین امر سبب آزرده خاطر شدن مسئولین و مردم دو کشور می شود.
جمهوری اسلامی پاکستان به خوبی می داند هیچ تهدیدی از جانب ایران به این کشور اعمال نخواهد شد، به همین منظور کنترل تجهیزاتی خاصی را در مناطق غربی خود بر خلاف مناطق شرقی مشترک با هند مستقر نکرده است؛ این عامل سبب شده است تا فضا برای جولان و هجوم تروریست های فرصت طلب از چند کیلومتری خاک بلوچستان به میل های مرزی ایران باز شود.
بدیهی است اگر مشارکت ایران و پاکستان در ثبات مرزی با فاصله زمانی زیادی رخ دهد دغدغه‌های امنیتی مابین دو کشور مجال اندیشیدن به حرکت و توسعه در جهت مشارکت اقتصادی و سرمایه گذاری را از هر دو کشور را نیز سلب می کند زیرا که تا زمانی که دولتمردان از امنیت در کشورهای خود خیالشان آسوده نباشد نمی توانند در پی رشد و شکوفایی تجاری و اقتصادی و جستجوی نقاط اشتراک بین یکدیگر باشند.
دولت جمهوری اسلامی پاکستان به رغم تلاش های خود در حوزه امنیت و یکی از کشورهای مبارز با پدیده شوم تروریسم در منطقه، باید اعتماد بیشتری در امنیت مرزی به جمهوری اسلامی ایران داشته باشد تا خلل ناشی از درگیری های ذکر شده این کشور با دیگر همسایگان (شمالی و شرقی) و گروه های تروریستی داخلی آن توسط ایران پر شود؛ چنانچه بر اساس معاهدات امنیتی و نظامی بین المللی نیروهای ایرانی می توانند خود به تعقیب و گریز تروریست ها بپردازند، اما به نظر می رسد شاید بهترین راه برای برخورد با تروریست‌های جنوب شرق ایجاد هنگ‌های مرزی مشترک با پاکستان باشد که بدون در نظر گرفتن مرزهای سیاسی دو کشور توسط عملیات های مشترک توطئه تروریست ها در نطفه خفه شود و هر دو کشور با اتحاد همدیگر درگیر عملیات مشترک علیه دشمن زبون خود شوند.
در پایان ذکر این نکته ضروری است که حملات وحشی تروریستی اخیر که منجر به شهادت رسیدن تعداد زیادی از پرسنل نیروی های نظامی و مدافعان صلح و آرامش در منطقه شده است هرگز نمی تواند باعث کوچکترین نزاع و تفرقه‌ای در روابط دوستانه و برادرانه بین ایران و پاکستان شود بلکه دشمن بداند با اینگونه حرکات کثیف و شنیع خود در مناطق مرزی تنها سبب متحد شدن دو کشور در نزدیک شدن به نابودی خود خواهد شد.
یادداشت: حسین محمدی
