به گزارش «تابناک»، کرمان مهد تاریخ، فرهنگ، ادب، هنر، علم و سیاست همواره زادگاه بلند همتانی بوده است که با اندیشه والا و تلاش وافر نامی در خور شاَن برای خود و این پهناور خطه زر خیز فراهم آوردهاند.
کرمان سرزمینی است اسطورهزا و سردار پرور که در هیچ برگی از تاریخ پر گهر ایران زمین بینام و یادگار نیست.
شهید باهنر، آیتالله هاشمی رفسنجانی، سردار حاج قاسم سلیمانی و بسیاری از دیگر فرزندان این خاک در عرصههای مختلف نامشان برای کرمان و کرمانی افتخار بوده و خواهد بود، هر چند در ادوار و رشتهها و جایگاههای مختلف این آمد و شد جریان داشته و دیگرانی از همین سرزمین جانشین مناصب و کرسیهای بزرگان شدهاند اما بحران جانشینی در بعضی زمانهها به قدری سخت و دست نایافتنی شده است که خلا وجودی یک فرد کاملاً مشهود بوده و جایگزینی فردی با آن کاریزما قدری بعید مینماید.
یکسال پیش در چنین روزی مردی از کرمان رفت، علیرضا رزم حسینی مدیر و یک استاندار کاریزماتیک بود که میتوان دلیل این موفقیت را ذهن خلاق، انگیزه بسیار، تلاش و کار فوقالعادهای دانست که در نزدیک به 5 سال برای آبادانی کرمان صرف کرد. و همین موارد موجب محبوبیت و مقبولیت ایشان در میان مردم شد. بدون تردید و به اذعان کسانی که از نزدیک با وی همراه و همکار بودند تصور اینکه شخصی با آن روحیه و انرژی بتواند آن راه را ادامه دهد بسیار سخت بود و کم نبودند افراد صاحب نظری که کرمان و استانداری کرمان بعد از رزم حسینی را میدانی وسیع برای کار و راهی سخت برای ادامه آن تلاشها میدانستند و در محافل بارها گفته میشد که رزم حسینی به شکلی کار کرد که سطح توقع مردم از مدیران بالا رفته و هرکس جایگزین وی شود با بحران جانشینی روبرو خواهد شد. چرا که استاندار بعد از وی جایگزین کسی میشد که با انبوهی از داشته ها و تجربیات که از سراسر دنیا کسب کرده بود و با خلاقیت زیاد و تلاشی جانکاه که گاه به روزی بیش از هجده ساعت میرسیده توانسته بود نظر مردم، مدیران، رسانه ها و ارکان و مسولان عالیرتبه کشور را به خود جلب کند.
تحلیل عملکرد علیرضا رزم حسینی مجالی زیاد میخواهد که در این مقال نمیگنجد اما ذکر دو نکته آن هم در سالروز رفتن رزم حسینی از کرمان خالی از لطف نیست؛ اول اینکه بعد از کنارهگیری رزم حسینی جریانی منتسب به فرد و گروهی که همواره تاب دیدن افراد محبوب و کاریزما را در استان کرمان نداشتهاند سعی در تخریب و منحرف کردن اذهان جامعه از آن همه تلاش کردند تا بلکه آتش حسادت و تنگ نظریشان قدری فروکش کند. غافل از اینکه به قول دهمرده دیگر استاندار نامی کرمان: "خداوند خودش میداند پدر چه کسی را بیامرزد".والبته با استفاده از جوانان جویای نام اطراف خود ظلمی بزرگ کردند و عاقبت ایشان را به جبر در سیاهی تاریخ خواهیم دید، اما علیرضا رزم حسینی پاداش خدمت به مردم سرزمین خودش را به شایستگی دریافت کرد و امروز برای وی خدمت در حریم حرم مطهر رضوی افتخاری ماندگار است.
رزم حسینی با دارا بودن ویژگیهای یک مدیر کاریزما مانند: صمیمی و گرم بودن ، اهداف بلند داشتن، سنت شکن بودن ، دیدن افقهای بلند وعملگرایی و تلاش بیهمتایش هم کارنامه و چهرهای جذاب بجا گذاشت و هم کار را برای فرد پس از خود بسیار سخت کرد و امروز نیز با همان مشی محبوب مردمان دیار خراسان نیز شده است.
نکته دیگر وضعیت کنونی کرمان است، که به شهادت اصحاب نظر یکسال در سکوت است و دیگر از آنهمه سرمایهگذاری و آمد و شد خبری نیست! معینهای اقتصادی کجا رفتند؟ باغ فتح آباد چه شد؟ خانه حاج آقا علی، پروژههای شهری و ... اما بحران جانشینی آن هم پس از فردی مانند رزم حسینی از یک سو و از طرف دیگر تحمیل مدیران و معاونان سیاسی و حزبی از طرف کسانی که با فشارها و لابیهای فراوان باعث شدند روند انتخاب استاندار تحت تأثیر قرار گیرد ، فقدان برنامه توسعه محور و بسیاری دلایل دیگر باعث شده است تا جانشین بعد از رزم حسینی کرمان هم در دریای وسیعی از فعالیتها که در 5 سال قبل ایجاد شده بود دیده نشود و افزایش سطح توقعات مردم دلیلی برای ناکآرامدی و سکون شمرده شود. و در نهایت آنچه میماند و خواهد ماند بر آمده از نیت و انگیزه افراد است و خداوند خود عزت و ذلت را بر همین اساس عطا خواهد کرد. به امید سرافرازی و حرکت دوباره چرخهای توسعه و امید در این سرزمین دوست داشتنی...
انتهای پیام/*