به گزارش ایسنا، ژیمناستیک یکی از ورزش‌های پایه و پر اهمیت دنیا است اما به نظر می رسد در سال های اخیر این رشته ورزشی در ایران به چالش‌های همراه بوده است. ژیمناستیک که می‌تواند قشر وسیعی از نونهالان، نوجوانان و جوانان را در بعد همگانی به خود جلب کند و در زمینه قهرمانی مدال های رنگارنگی را در آوردگاه‌های جهانی برای ایران به ارمغان آورد، همواره پس از عبور از دوره‌های پر وعده وعید انتخابات فدراسیون، به مرور فضای انحصارطلبانه به خود گرفته و در پی آن به واسطه عدم بهره‌گیری از توانایی کارشناسان و خبرگان معدودی که دارد، در مسیر فرصت سوزی و فاصله گرفتن از وظایف ذاتی‌اش قرار می‌گیرد. 

این اتفاق تکراری در فدراسیون ژیمناستیک معمولا با حذف افراد باتجربه و نامدار این رشته آغاز شده و تا متمرکز کردن تصمیمات در عزم رئیس فدراسیون و کم رنگ کردن ارکانی همچون مجمع عمومی و هیات رئیسه و اختصاص مسئولیت هیات های استانی به افراد همسو با رئیس فدراسیون ادامه می‌یابد. اتفاقاتی که در فدراسیون ژیمناستیک اینچه درگاهی با سرعت بیشتری از هر دوره‌ای دیگری رخ داده است.

فدراسیون ژیمناستیک در دوره اینچه درگاهی با شعار تغییر ساختار ژیمناستیک منطبق بر ساختار جهانی این رشته روی کار آمد اما ساختار جدید تا اینجای کار حداقل نه اصولی بوده و نه جهانی!

در دوره ریاست درگاهی پست‌های زیادی با کمترین تعریف حدود شغلی بین برخی افراد توزیع شد. این پست‌ها که اکثرا پست‌های مهم و تصمیم سازی در ژیمناستیک ایران بودند عموما هم به افراد خاص داده می‌شد. بدعتی جدید که به منظور تکریم از فعالان ژیمناستیک استان‌ها، به بدترین شکل ممکن باعث مختل شدن حدود تصمیم سازی و اجرای تصمیمات شده است.

در فدراسیون ژیمناستیک شاهدیم که روسای هیات‌ها مسئول کمیته‌های فدراسیون شده‌اند. حالا در ژیمناستیک معلوم نیست چه کسی تصمیم می‌گیرد و چه کسی آن را اجرا می‌کند؟ هم‌چنین مشخص نیست که چه کسی بر اجرای تصمیمات نظارت می‌کند؟ اتفاقی که بارها از سوی کارشناسان به عنوان تضاد منافع به فدراسیون و وزارت ورزش و جوانان گزارش شده است.

یکی دیگر از موضوعات مغفول مانده در فدراسیون ژیمناستیک اینچه درگاهی عدم برگزاری انتخابات هیات‌های ژیمناستیک حداقل در ۹ استان کشور است. استان‌های بوشهر، تهران، چهارمحال و بختیاری، خراسان شمالی، سمنان، کیش، گلستان، گیلان و یزد در ژیمناستیک بیش از ۳ ماه با سرپرست اداره می‌شوند.

به عنوان مثال هیات ژیمناستیک چهار محال و بختیاری ۲۳ ماه است که با سرپرست اداره می‌شود! آنچنان که روابط عمومی فدراسیون گفته "فدراسیون از اداره هیات‌ها با سرپرست سودی نمی‌برد" اما متقابلاً برنامه و اراده‌ای هم برای برگزاری مجامع هیات های یاد شده وجود نداشته است. فدراسیون برای پاسخ به این ایراد هم تاکید می‌کند که "مسئولیت برگزاری انتخابات هیات ها با اداره ورزش و جوانان استان‌هاست."

گفته هایی که با ادعای توسعه ژیمناستیک در استان ها و افزایش هدفمند جامعه آماری ژیمناست های کشور و قهرمان پروری در تناقض آشکار است. چه کسی است نداند که هیات های استانی، مبتنی بر بودجه های موجود اداره می‌شوند و فدراسیون طی سال های اخیر کمک مالی اندکی را به هیات داده است. حالا به بی پولی هیات‌ها، کم اثر بودن برنامه های اجرایی را در دوره سرپرستی اضافه کنید.

شاید فدراسیون از اداره هیات‌های با سرپرست سودی نمی‌برد، اما ژیمناستیک از بی‌توجهی و بی برنامگی فدراسیون نسبت به این مقوله متضرر شده است. اگر در بعد همگانی هم کندوکاو کنیم خواهیم دید که استان ها در پیشرفت این رشته سهم بسیار زیادی را دارند مگر غیر این است که قهرمانان از استان هایشان معرفی می شوند؟

با توجه به اینکه از ریاست اینچه درگاهی در فدراسیون ژیمناسیک کمتر از ۱۵ ماه باقی مانده، اداره شدن هیات ها با سرپرست شائبه‌هایی را برای جامعه ژیمناستیک ایجاد کرده است. اینکه آیا رئیس مجامع هیات‌های ژیمناستیک به بهره‌گیری از این سرپرست‌ها در انتخابات آتی چشم دوخته است؟

به نظر می رسد اینچه درگاهی به خوبی دریافته، حالا که منابع مالی فدراسیون محدود و همچنین کار برای المپیکی شدن کیخا بسیار سخت شده است، برای باقی ماندن در سمتش به ۳۱ رای روسای هیات ها بیشتر از تحقق رسالت‌ها، اهداف و برنامه های فدراسیون نیاز دارد. موضوعی که اگر مسوولان عالی ورزش به آن ورود جدی نکنند، زنجیره انفکاک استعدادها از ورزش پایه ژیمناستیک و ترویج بی‌برنامگی در این رشته را دوچندان خواهد کرد.

امید است که وزارت ورزش و معاون ورزش قهرمانی این وزارتخانه با حساسیت بیشتری به موضوع بلاتکلیفی هیات‌های ژیمناستیک استان‌ها ورود و فدراسیون و ادارات کل استان‌ها را در این باره پاسخگو کند.