«تابناک»، حسن عباسی؛ تونلهای تنگ زاغ در مسیری واقع شدند که یکی از مهمترین شاه‌راههای اصلی کشور تلقی می‌گردند (بندرعباس و بالعکس) مشکلات بسیار مهمی از منظر امنیت تردد وجود دارد. با توجه به بارندگی‌ها و لرزش‌های زمین «گاه و بیگاه» تکه سنگ‌هایی از کوه‌ها و ارتفاعات مشرف به تونلها و تأسیسات مستقر راهداری رها و سقوط کرده و هنوز هم این ریزش‌ها ادامه دارد و حتی در اواخر سال ۹۸ که بارندگی بیشتری بود ریزش داشته که عوامل راهداری نسبت به پاکسازی اقدام کردند و خوشبختانه به ماشینهای در حال تردد و ساکنین برخورد نکرد که آسیب‌زا باشد.
از سال ۱۳۹۵ ریزش‌ها و بارش‌ها منجر به سرعت بخشیدن و منفصل شدن صخره‌های یک پارچه و به خصوص در چند صخره بسیار بزرگ شد، که مشاهده می‌شود در حال جدا شدن از رشته کوه و به حالت سقوط قرار گرفته‌اند. در نیمه سال ۱۳۹۸ مجدداً، حساسیت به جهت ریزشهای مقطعی ایجاد شد و موجب گردید، تا کارشناسانی از مرکز ضمن بازدید بر اقدامات فوری تأکید کنند.
از طرفی طبق مصوبات سازمان پدافند غیر عامل، تونلهای دارای اهمیت و استراتژیک که شاهراه اصلی هستند باید کنار گذر مناسبی داشته باشند جمله (باید) تأکید حقوقی و حساسیت امنیتی و اجتماعی دارد و دستور است. ولی تونلهای مذکور در حال حاضر از این جهت هم دارای مشکل جدی هستند.
راه آسفالت گرم و نیمه راه روستایی وجود دارد که در زمان حکومت پادشاهی (راه خاکی بود که طی دوسال اخیر آسفالت شد) ایجاد شده است، که بایستی در شرایط حاضر به سرعت بازسازی و آماده شود تا تردد بتواند صورت پذیرد و تونلها بسته نشوند و مشکلات گفته شده رفع گردد.
و اما
اگر صخره اول که حدود ۲۰۰ تن وزن دارد رها شده و سقوط کند به اندازه یک کامیون بزرگ پر از «تی ان تی» انفجار و تخریب خواهد داشت و راه هم بسته می‌گردد و مشکلات بسیار بزرگ در سطح ملی ایجاد خواهد نمود.
در این رهگذر آیا «عابدینی» و تیم کنونی مسئولین حاَضر توان مدیریت ، راهبری و اجرای این مهم را دارند یا ندارند؟ سؤالی است که جواب آنرا باید نمایندگان مجلس هم پاسخ دهند. آیا شورای تأمین استان اطلاع دارند از این مسئله یا خیر؟
از طرفی چند تن از به اصطلاح کارشناسان حوزه معاونت راهداری مستقیماً با مدیر کل پل زده بودند (نیمه دوم سال ۹۸) و طرح ایجاد گالری بتنی به طول مناسب تونل بالا و جنب راهدارخانه و دهانه شمال تونل احداث کنند تا از ریزش سنگ‌ها به ورودی دهانه تونل جلوگیری شود و همچنین همین طرح در سال ۹۶ هم اقداماتی در زمان «باقرجوان» صورت پذیرفت که آنهم به دلایلی که به اقتباسی از ریزشهای جاده‌های شمال داشتند که اینجا ساختار کوه‌ها در استان تفاوت دارد و با این هدف گالری بتنی مانع جلوگیری از ریزش سنگ‌های کوچکتر بر روی خودروها بگردد، اما اصل خطر خود صخره‌های بزرگ بالادست هستند که جنس آنها روسی است و منفصل شدن و سقوط آنها قطعی است، زیرا که هر سال شکاف‌های بین صخره‌های بزرگ دارد افزایش پیدا می‌کند، لذا طرحی بسیار خام و غیرکارشناسانه بود. هدف از صرف این توان کارشناسی برای انجام اینکه رقمی بین ۹ تا ۱۰ میلیارد تومان خرج چی گردد و چه استفاده‌ای خواهد داشت؟ که بایستی توسط فناوری جدید با یک تیم خبره کوه‌ها و صخره‌های منفصل شده و درحال سقوط برداشته شود و ایمن سازی گردد که این صخره‌های وسیع مشرف بر جاده و رادار خانه و تاسیسات فنی و نیروهای مستقر قرار دارند.
باند برگشت سیرجان به حاجی آباد کنار گذر تونلهای دوقلو بعد از حاجی آباد و به سمت سیرجان نیز دارای فاجعه ریزش کوه‌های باند سیرجان حاجی آباد را دارد که در زمستان سال ۹۰ وقتی که با هزینه بسیار سنگین ساخته و افتتاح گردید آن زمان هنوز علائم راهداری نصب نشده بود و شیب زیادی برای کامیونهای سنگینی که بدون اطلاع از وجود شیب جاده بودند که به فاصله کمتر از ۱۰ روز تصادفات بسیار وحشتناک کامیونهای سنگین رخ داد و مبدل به قتلگاه گشت ، ولی چون تلفات جانی و مالی مربوط به طبقه زحمتکش رانندگان بود صدایش زیاد در نیامد. که سوابق متعددی در این زمینه نزد نیروی انتظامی و پزشکی قانونی حاجی آباد وجود دارد.
الان بیش از دو سال است که دوباره اجرای طرح با هزینه‌های بسیار سنگینی بابت ترانشه برداری به لحاظ جلوگیری از ریزش مجدد تپه‌های ضلع غربی بر روی جاده دارد صورت می‌پذیرد از مسیر سیرجان به حاجی آباد تپه‌های سمت راست واقع شده‌اند کلید خورده اما این ترانشه برداری همراه با ریزش است به صورتی که هر چه بر می‌دارند باز هم مجدداً ریزش می‌کند، لذا مجبور شدند باند مذکور را از نیمه راه منحرف کرده و به سمت مسیر باند قبلی حاجی آباد سیرجان با مسیر انحرافی متصل نمایند.
این طرح اصالتاً بدون کارشناسی و آینده نگری و با تحمیل هزینه‌هایی از اجرا و ساخت اولیه و مرمت و نگهداری مستمر آنرا محاسبه کنیم فاقد ارزش کارشناسی و به صرفه نیست زیرا که هم خسارت مالی دارد و هم خسارت جانی و اجتماعی اگر حضرات می‌آمدند به جای این مسیر بعد از خروجی از حاجی آباد به سمت سیرجان و بعد از تأسیسات شن شویی و سایت (بی تی اس) موبایل کنار جاده حدود ۶ کیلومتر بعد از خروجی از حاجی آباد و به سمت ضلع شمال شرق موجود تونلهای دوقلو نسبت به طراحی و ساخت «پل» و ادامه دادن آن از بین دو تا از دره‌های معمولی کنار کوه مسیر پل تا بعد از تونلهای دوقلو موجود می‌زدند و مسیر جاده را اتصال می‌دادند از مزایای این طرح شامل ایمنی تردد و نیز عدم خطر ریزش کوه روی پلها و صرفه‌جویی در هزینه کرد، نگهداری و مرمت مسیر میباشد.
در نتیجه خسارات و هزینه‌های تخریب مسیر جدید صدرالاشاره و همچنین خسارت جانی و مالی متعدد تحمیلی به مردم را هم در پی نخواهد داشت.
انتهای پیام/*