به گزارش خبرنگار تابناک از تهران، در شب‌های دهه نخست محرم سال ۱۴۰۴، هیئت حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام واقع در پارکینگ تالار آنا شهریار، صحنه‌ای از شور، سوگ و دلدادگی را رقم زد؛ جایی‌که از پیر و جوان، زن و مرد، گرفته تا کودکان کوچک، همگی در کنار یکدیگر گرد آمدند تا در سوگ سالار شهیدان، حسین بن علی علیه‌السلام و یاران وفادارش، اشک بریزند و سینه بزنند.
این هیئت که با قدمتی چندین ساله به یکی از اصلی‌ترین پایگاه‌های عزاداری منطقه بدل شده، هر شب میزبان صد‌ها عزادار حسینی است. مردم با لباس‌های مشکی، دل‌های شکسته و ارادتی خالص، از غروب تا پاسی از شب در این مکان جمع می‌شوند. صدای طبل، نوای سوزناک مداحان و زمزمه‌های «یا حسین» فضای پارکینگ را مملو از نور و بغض می‌کند.
ویژگی متمایز هیئت حضرت علی‌اکبر، پهن بودن سفره احسان در تمام شب‌های دهه اول محرم است. نذری‌هایی ساده، اما سرشار از مهر، که با دست‌های خادمان عاشق آماده می‌شود و برکتی عجیب دارد. هر بشقاب غذا، گویی تبرکی از دستان حضرت زینب و هر لیوان شربت، یادآور لبان تشنه‌ی علی‌اصغر و علی‌اکبر است.
عزاداری‌ها در این هیئت با ذکر مصائب اهل بیت علیهم‌السلام، به‌ویژه حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام همراه است؛ جوانی که رشادت، ادب و شبیه‌ترین چهره‌اش به پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، دل‌ها را در میان ناله‌های عاشقانه مادران و پدران به درد می‌آورد.
مراسم هیئت حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام نه‌فقط یک آیین مذهبی، بلکه تبلور یک عشق نسل‌به‌نسل است. کودکانی که با سربند «یا حسین» در میان حلقه سینه‌زنان قرار می‌گیرند، مردان و زنانی که با اشک چشم تربیت می‌شوند و خاطره عاشورا را زنده نگاه می‌دارند.
در پایان هر شب، دعای فرج و زمزمه لبیک یا حسین، نویدبخش بیداری دل‌ها و ادامه راه عاشوراییان است. هیئت حضرت علی‌اکبر، در دل یک پارکینگ ساده، کربلایی شده برای دل‌هایی که هنوز با صدای حسین علیه‌السلام جان می‌گیرند.
/س/