«غدیر» عنوان عقیده و جاری زلالی است که گل بوته‌های «مزرع سبز» ولایت را شکوفا می‌سازد. عید انسانیت و نیل به کرامت می‌باشد «غدیر» نه صرفاً قطعه‌ای از عالم خاک بین مکه و مدینه و یا روزی از ایام سال بلکه گستره‌ای است به وسعت دین ورزی در ساحتهای عقاید، احکام و اخلاق. غدیر «عیدالله الاکبر» و انعکاس نور نبوی در رخسار علوی می‌باشد. «غدیر» به ظاهر آب گیر و به واقع دریائی از نورانیت و معنویت، باور و بصیرت در کویر حیرت و هامون ضلالت است تا «به قدر تشنگی» چشیده شود و کام جانها از آن سیراب و شکوفا گردد .
«غدیر» تداوم خط رسالت در
صحیفة امامت، و جلوه خورشید هستی بخش ولا در اقلیم افسرده و بی بر و بار
جانها، روز شادی و آزادی است.
کیست مولا آنکه آزادت
کند بند رقیّت ز پایت وا کند
مثنوی معنوی، دفتر چهارم
«غدیر»،
«اکمال دین» و «اتمام نعمت» است که تطبیق و اطلاق «نعمت» بدون قرینه و اضافه بر
هیچ برخورداری و تنعمی غیر از نعمت عظمای ولایت روا و سزامند نیست. عید امید و
یادآور عهد و پیمان الهی و آیت حقانیت و مظلومیت «آیت عظمی» می باشد.
«غدیر» نقطة تلاقی کاروان
رسالت با طلایه‌داران امامت می‌باشد. افقی اعلی و ناپیدا کرانه با خورشیدی فروزان
چون علی (ع) که ابرهای مصلحت‌اندیشی و منفعت طلبی را یارای نهان داشتن آن نیست و
نخواهد بود.
الحمدلله الذی جعلنا من
المتمسکین بولایة امیرالمؤمنین
و الائمة المعصومین علیهم
السلام
