سیده طیبه سعادتی‌نیک
شورای شهر دهدشت با غیرعلنی کردن جلسات و ممانعت از حضور خبرنگاران به عنوان چشم و گوش جامعه، دیوار بی‌اعتمادی بین وکلا و موکلان را بالا می‌برد.
نقش شوراهای اسلامی بر کسی پوشیده نیست. ورود اهل فن و دانش و آشنا به قانون برای پیشبرد سریع برنامه‌های اجتماعی، اقتصادی، عمرانی، بهداشتی، فرهنگی، آموزشی و رفاهی آن طور که در اصل یکصدم قانون اساسی آمده است با همکاری مردم با توجه به مقتضیات محلی، اداره امور روستا، شهر،بخش و شهرستان یا استان با نظارت شوراهایی انجام می‌شود که اعضای آن را مردم انتخاب می‌کنند.
وظایف و اختیارات شوراها در قانون به خوبی مشخص شده و در هفت ماده به شورای شهر پرداخته است. با این وجود به نظر می‌رسد شورای شهر دهدشت از این ظرفیت به عنوان اتاق فکر توسعه شهر تاکنون استفاده نکرده و نیاز شهر را در عمران و آبادانی پایین نیاورده است.
شورایی که می‌طلبد به عنوان پارلمان محلی اهل تعامل با مسئولان، مردم و ادارات باشد و با نهراسیدن از جلسات پرسش و پاسخ برای شهروندان شفاف‌سازی کند در حالی که سومین سال از دوره چهارم را سپری می‌کند اما هنوز نتوانسته اعتماد عمومی را به خود جلب کند و حتی در تازه‌ترین شاهکارها هیئت رئیسه این شورا صلاح را بر دوری از اصحاب رسانه همان نمایندگان افکار عمومی دیدند.
اعضای شورای شهر که بر اساس میثاقی نمایندگی شهروندان را برای مدیریت شهری بر عهده گرفتند عملکرد قابل توجهی در اهتمام ورزیدن به پیشبرد اهداف شورا و شهرداری از خود ارائه ندادند و هر روز که می‌گذرد عدم پایبندی به میثاق و سوگندی که در مراسم تحلیف یاد کرده بودند بیشتر نمایان می‌شود.
رسانه‌گریزی شورای شهر دهدشت در حالی باعث خداحافظی تحمیلی اصحاب رسانه با پارلمان محلی شده است که منتخبان مردم در شورای چهارم موکلان خود را از حق طبیعی اطلاع و آگاهی از آن‌چه در شورای شهر می‌گذرد محروم کرده و مردم را نامحرم خود می‌دانند. هیئت رئیسه شورا این گونه صلاح دانسته‌اند تا پشت درهای بسته و بدون حضور خبرنگاران جلسات خود را برگزار کنند.
رئیس شورای شهر تصمیم گرفته است تا اطلاع ثانوی! جلسات را بدون حضور خبرنگارانی که وظیفه خدمت صادقانه و دلسوزانه برای مردم را دارند برگزار کند و این در حالی است که تعدادی از اعضای شورا غیرعلنی بودن جلسات را قبول ندارند.
البته حسین جهادگر استدلال غیرعلنی بودن جلسات شورا تا وقت نامعلوم را بررسی نامه‌های وارده به این شورا و بحث داخلی می‌داند اما آیا از زمان انتخاب هیئت رئیسه جدید این شورا موضوع دیگری به غیر از نامه‌های وارده برای بررسی نداشته و اگر داشته به چه دلیل از حضور خبرنگاران ممانعت کرده است؟
اعضای شورای دهدشت که توان پایان دادن به اختلافات را ندارند ترجیح دادند با پاک کردن صورت مسئله با غیرعلنی کردن جلسات در مقابل اطلاع‌رسانی تصمیمات و اتفاقات شورا سد ایجاد کنند و رسانه به عنوان مهمترین ابزار برای بالا بردن آگاهی به مردم از نگاه شورای شهر مغفول مانده است.
در همین راستا وکلای مردم در پارلمان محلی را به ماده ۱۱ «آئین‌نامه اجرایی تشکیلات شورا» ارجاع می‌دهم که «جلسات شورا علنی و با حضور مستمع با نظر رئیس شورا مجاز است ولی با تقاضای کتبی شهردار و فرماندار و یا بخشدار و موافقت اکثریت حاضر می‌تواند جلسه غیرعلنی برگزار کند.»
قانون ساختگی شورای دهدشت در غیر علنی کردن جلسات آن هم بدون رای‌گیری در حالی است که مطابق آئین‌نامه اجرایی تشکیلات شورا مستمع جدا از خبرنگار محسوب می‌شود. در جلسات غیرمستمع مردم عادی نمی‌توانند حضور یابند اما منعی برای حضور خبرنگاران وجود ندارد و اصل بر علنی بودن جلسات است.
صف‌آرایی موافقان و مخالفان علنی بودن جلسات شورا در اسرار پشت پرده شورای دهدشت ادامه دارد و دیوار بی‌اعتمادی دور تا دور شورای شهر دهدشت با پافشاری هیئت رئیسه بالا می‌رود.
به هر حال می‌توان گفت ضعف مفرط شورا در نظارت باعث قربانی شدن شهر در بازی‌های سیاسی اقلیت و اکثریت شده و شفافیت‌زدایی مخالفان حضور خبرنگاران نشان می‌دهد قانون شوراها برای این اعضا محلی از اعراب ندارد.
اصحاب رسانه به عنوان چشم و گوش جامعه خود را موظف به اطلاع‌رسانی، آگاهی‌بخشی به جامعه می‌داند و بر این عقیده است شفافیت ضمانت حفظ سلامت جامعه و حق مردم است.
اینکه در شورای شهر دهدشت چه مطالب و مسائلی بیان می‌شود که افکار عمومی نباید از آن اطلاع یابند سوال مبهمی است و آرزو می‌کنیم نماینده دولت تدبیر و امید در شهرستان با کلید تدبیر در بسته شورای شهر را به روی مردم و اصحاب رسانه باز کند و شورای شهر نیز پذیرای هر گونه نقد سازنده شود.
منبع:فارس
شورای شهر دهدشت با غیرعلنی کردن جلسات و ممانعت از حضور خبرنگاران به عنوان چشم و گوش جامعه، دیوار بی‌اعتمادی بین وکلا و موکلان را بالا می‌برد.
نقش شوراهای اسلامی بر کسی پوشیده نیست. ورود اهل فن و دانش و آشنا به قانون برای پیشبرد سریع برنامه‌های اجتماعی، اقتصادی، عمرانی، بهداشتی، فرهنگی، آموزشی و رفاهی آن طور که در اصل یکصدم قانون اساسی آمده است با همکاری مردم با توجه به مقتضیات محلی، اداره امور روستا، شهر،بخش و شهرستان یا استان با نظارت شوراهایی انجام می‌شود که اعضای آن را مردم انتخاب می‌کنند.
وظایف و اختیارات شوراها در قانون به خوبی مشخص شده و در هفت ماده به شورای شهر پرداخته است. با این وجود به نظر می‌رسد شورای شهر دهدشت از این ظرفیت به عنوان اتاق فکر توسعه شهر تاکنون استفاده نکرده و نیاز شهر را در عمران و آبادانی پایین نیاورده است.
شورایی که می‌طلبد به عنوان پارلمان محلی اهل تعامل با مسئولان، مردم و ادارات باشد و با نهراسیدن از جلسات پرسش و پاسخ برای شهروندان شفاف‌سازی کند در حالی که سومین سال از دوره چهارم را سپری می‌کند اما هنوز نتوانسته اعتماد عمومی را به خود جلب کند و حتی در تازه‌ترین شاهکارها هیئت رئیسه این شورا صلاح را بر دوری از اصحاب رسانه همان نمایندگان افکار عمومی دیدند.
اعضای شورای شهر که بر اساس میثاقی نمایندگی شهروندان را برای مدیریت شهری بر عهده گرفتند عملکرد قابل توجهی در اهتمام ورزیدن به پیشبرد اهداف شورا و شهرداری از خود ارائه ندادند و هر روز که می‌گذرد عدم پایبندی به میثاق و سوگندی که در مراسم تحلیف یاد کرده بودند بیشتر نمایان می‌شود.
رسانه‌گریزی شورای شهر دهدشت در حالی باعث خداحافظی تحمیلی اصحاب رسانه با پارلمان محلی شده است که منتخبان مردم در شورای چهارم موکلان خود را از حق طبیعی اطلاع و آگاهی از آن‌چه در شورای شهر می‌گذرد محروم کرده و مردم را نامحرم خود می‌دانند. هیئت رئیسه شورا این گونه صلاح دانسته‌اند تا پشت درهای بسته و بدون حضور خبرنگاران جلسات خود را برگزار کنند.
رئیس شورای شهر تصمیم گرفته است تا اطلاع ثانوی! جلسات را بدون حضور خبرنگارانی که وظیفه خدمت صادقانه و دلسوزانه برای مردم را دارند برگزار کند و این در حالی است که تعدادی از اعضای شورا غیرعلنی بودن جلسات را قبول ندارند.
البته حسین جهادگر استدلال غیرعلنی بودن جلسات شورا تا وقت نامعلوم را بررسی نامه‌های وارده به این شورا و بحث داخلی می‌داند اما آیا از زمان انتخاب هیئت رئیسه جدید این شورا موضوع دیگری به غیر از نامه‌های وارده برای بررسی نداشته و اگر داشته به چه دلیل از حضور خبرنگاران ممانعت کرده است؟
اعضای شورای دهدشت که توان پایان دادن به اختلافات را ندارند ترجیح دادند با پاک کردن صورت مسئله با غیرعلنی کردن جلسات در مقابل اطلاع‌رسانی تصمیمات و اتفاقات شورا سد ایجاد کنند و رسانه به عنوان مهمترین ابزار برای بالا بردن آگاهی به مردم از نگاه شورای شهر مغفول مانده است.
در همین راستا وکلای مردم در پارلمان محلی را به ماده ۱۱ «آئین‌نامه اجرایی تشکیلات شورا» ارجاع می‌دهم که «جلسات شورا علنی و با حضور مستمع با نظر رئیس شورا مجاز است ولی با تقاضای کتبی شهردار و فرماندار و یا بخشدار و موافقت اکثریت حاضر می‌تواند جلسه غیرعلنی برگزار کند.»
قانون ساختگی شورای دهدشت در غیر علنی کردن جلسات آن هم بدون رای‌گیری در حالی است که مطابق آئین‌نامه اجرایی تشکیلات شورا مستمع جدا از خبرنگار محسوب می‌شود. در جلسات غیرمستمع مردم عادی نمی‌توانند حضور یابند اما منعی برای حضور خبرنگاران وجود ندارد و اصل بر علنی بودن جلسات است.
صف‌آرایی موافقان و مخالفان علنی بودن جلسات شورا در اسرار پشت پرده شورای دهدشت ادامه دارد و دیوار بی‌اعتمادی دور تا دور شورای شهر دهدشت با پافشاری هیئت رئیسه بالا می‌رود.
به هر حال می‌توان گفت ضعف مفرط شورا در نظارت باعث قربانی شدن شهر در بازی‌های سیاسی اقلیت و اکثریت شده و شفافیت‌زدایی مخالفان حضور خبرنگاران نشان می‌دهد قانون شوراها برای این اعضا محلی از اعراب ندارد.
اصحاب رسانه به عنوان چشم و گوش جامعه خود را موظف به اطلاع‌رسانی، آگاهی‌بخشی به جامعه می‌داند و بر این عقیده است شفافیت ضمانت حفظ سلامت جامعه و حق مردم است.
اینکه در شورای شهر دهدشت چه مطالب و مسائلی بیان می‌شود که افکار عمومی نباید از آن اطلاع یابند سوال مبهمی است و آرزو می‌کنیم نماینده دولت تدبیر و امید در شهرستان با کلید تدبیر در بسته شورای شهر را به روی مردم و اصحاب رسانه باز کند و شورای شهر نیز پذیرای هر گونه نقد سازنده شود.
منبع:فارس