دو خبرنامه تابناک گیلان (52+) ؛
تابناک گیلان در نظر دارد که روزانه دو خبری که شاید به نوعی مهمترین اتفاق روز و هم جالب ترین خبری که از نگاه تماشاگران تابناک باشد را منتشر کند که پنجاه و دومین بسته دو خبرنامه تابناک گیلان را با هم مرور می کنیم.
تابناک گیلان در نظر دارد که روزانه دو خبری که شاید به نوعی مهمترین اتفاق روز و هم جالب ترین خبری که از نگاه تماشاگران تابناک باشد را منتشر کند که پنجاه و دومین بسته دو خبرنامه تابناک گیلان را با هم مرور می کنیم.
ماجرای عده ای که چشم دیدن مفاخر گیلانی را نداشتند
مجتبی پورمحسن / گیلان امروز نوشت: مدیر مسوول روزنامه ما همیشه به راه راست هدایت مان می کند و دعوتمان می کند تا جنبه های مثبت هر اتفاقی را ببینیم. مثلا دیروز می گفت یکی از نزدیکانش که به تازگی از آمریکا آمده پس از رسیدن به رشت به او گفته واقعا در شهرتان اتفاق های خیلی خوبی دارد می افتد؛ اشاره می کرد به پرده هایی که دور محوطه پروژه پیاده راه سازی شهر را گرفته بودند؛ می گفت خیلی کار قشنگی است که چهره نخبگان تان را این چنین در معرض دید گذاشته اید؛ تازه دارید قدر داشته هایتان را می دانید.
منتظر نماندم ادامه دهد؛ برایش تعریف کردم که چه بر سر پرده ها آمده و یک عده از خدا بی خبر پرده ها را دریده اند و از آن بدتر، مردم رشت که شهره اند به داشتن فرهنگ بالا، بی تفاوت به این اتفاق از کنار پرده ها عبور می کنند.
ما واقعا قدر داشته هایمان را داریم؟ آیا هوشنگ ابتهاج و محمد شمس لنگرودی از مفاخر سرزمین ما نیستند؟ چه کسی می تواند پدر غزل مدرن را نادیده بگیرد؟ ابتهاج نیز مثل خیلی از چهره های برجسته دیگر قبل و بعد از انقلاب فعالیت هایی داشته که همسو با انقلاب نبوده؛ اما واقعا آیا مستوجب نادیده گرفتن است؟ غزل های ابتهاج دو سه دهه اخیر در تمام رسانه های ایران منتشر شده است. بسیاری از خوانندگان بزرگ ایران، شعرهای او را خوانده اند. شعرهای او هم همیشه بدون مشکل مجوز گرفته است. خاطرات ابتهاج در چند سال پیش در دو جلد به چاپ رسیده و بارها تجدید چاپ شده.
در آن کتاب ابتهاج گفته که به لطف چه کسی اوایل دهه شصت از زندان آزاد شده. در تمام سال های پس از آن هم فعالیت سیاسی نداشته. شخصا با سمت و سوی فکری ابتهاج موافق نیستم، نقد تندی هم بر خاطراتش نوشتم. اما شأن ابتهاج اجل از آن است که من و امثال من بخواهیم انکارش کنیم. انکار بزرگی مردی که در سپهر شعر و موسیقی سنتی ایران چهره برجسته ای است جز زیر سوال بردن خود چه نتیجه دیگری دارد؟
محمد شمس لنگرودی، شاعر و نویسنده و پژوهشگر گیلانی یکی از مفاخر گیلان است. کسانی که با او نزدیکند می دانند که چقدر برحذر از بحث های سیاسی روزمره است. او نویسنده کتاب چهارجلدی تاریخ تحلیلی شعر نو است که هنوز مهم ترین مرجع درباره تاریخ شعر معاصر است. از شمس لنگرودی در چهار سال اخیر حداقل پنج شش مجموعه شعر منتشر شده. حالا در مقطعی یک موضع گیری غیرمستقیم سیاسی داشته مثل خیلی های دیگر. پس از آن هم ادامه نیافته، شعرش را نوشته، در حوزه هنری تهران کلاس شعر برپا کرده، کتاب های متعددی از او مجوز می گیرند.
از محمد شمس لنگرودی هم اکنون فیلمی بر پرده سینماست که شمس لنگرودی در آن بازی می کند. کار او در سینما، برجسته نیست و شاید بهتر بود وارد این وادی نمی شد اما اگر او شخص مشکل داری بود، اجازه اکران فیلم اش داده نمی شد، از صدا و سیما سخت گیرتر که سراغ نداریم.
در یک ماه گذشته روزانه حداقل بیست بار آنونس فیلم او پخش شده که اتفاقا شمس لنگرودی و صدایش نقش اصلی اش هستند. همین جمعه پیش در برنامه هفت که از شبکه سه پخش می شود، مصاحبه ای از او پخش شد.
با این توضیحات چرا عده ای نباید تحمل کنند که تصویر این بزرگان در شهر باشد؟ از آن مهم تر حتی اگر مراجع قانونی چنین تصمیمی بگیرند - که واجب الاجراست - چرا عده ای با این دلیل که خط فکری این بزرگان را نمی پسندند، به شکل غیرقانونی پرده های منقش به تصویر آنها را پاره می کنند؟ آیا انجام کار غیرقانونی با دلیل، منجر به آن نمی شود که عده ای اوباش بی دلیل خلاف قانون عمل کنند و تصویر بسیاری از نام آوران شهر را پاره کنند؟
شهدایی که جانشان را فدای دفاع از جان و مال و ناموس مردم کردند، مفاخری چون پروفسور سمیعی و پروفسور رضا و بسیاری دیگر که تصویرشان در حصار پروژه های میدان شهرداری نقش بسته، سرمایه های این مرز و بومند. آنچه عده ای اراذل و اوباش بر سر پرده ها آورده اند آیا توهینی به جنبه فرهنگی ما نیست؟ چرا اجازه می دهیم که دیگران فکر کنند مردم فرهنگی ترین شهر ایران، جنبه کار فرهنگی را ندارند؟
محیط زیستی که فقط در درخت خلاصه می شود!
رسول علی نژاد / تارک خزر: در تعریف محیط زیست آمده به مجموعه ای از عوامل کره زمین مانند هوا ، آب ، اتمسفر ، صخره و گیاهان که انسان را احاطه می کند، محیط زیست گفته می شود. یعنی در این تعریف اجمالی گیاهان تنها بخشی از محیط زیست طبیعی را تشکیل می دهند که این بخش نیز به گروه های کوچک تری تقسیم می شوند که دامنه آن از درختان و درختچه ها گرفته تا خارها و استپ های بیابان و از بوته ها و چمن زارها گرفته تا سرخس ها و خزه ها تعریف می شود.
همین بخش درختان نیز دوباره به گروه های کوچک تری مانند درختان جنگلی ، درختان کاشته شده توسط منابع طبیعی ، جنگل کاری و بالاخره درختان شهری تقسیم بندی می شود.
چند ماه پیش شهرداری آستارا در یک اقدام مناسب و بجا پس از کندن ده ها درخت تنومند در حاشیه خیابان شریعتی شرقی که هیچ تناسبی نیز با بافت شهری نداشت، اقدام به کاشت درختان مناسب تری نمود که به همراه نورپردازی و پیاده روسازی منظره بسیار زیبایی را در این مسیر گردشگری شهر ایجاد کرد.
درختان کنده شده که در آب و هوای مرطوب و پرباران گیلان دارای رشد ناهنجاری نیز بودند و علاوه بر تبدیل ظاهر خیابان ها و معابر آستارا به نمادی از حیات وحش جنگلی باعث تخریب گسترده و سریع پیاده روها و جدول هایی می شدند که با هزینه بیت المال احداث شده و هم زمان با رشد و بالا رفتن همه ساله باعث پر کردن و پوشاندن ناودان و سقف منازل و مغازه های مردم و از همه مهم تر احاطه سیم های تیر چراغ برق و بالا رفتن احتمال آتش سوزی و برق گرفتگی می شدند که جای هیچ گونه اغماضی نداشت.
حال به دنبال این اقدام شهرداری که قرار است به تدریج در سایر معابر این شهر نیز اجرایی شود، برخی از مدعیان دفاع از محیط زیست بدون کوچکترین توجهی به خطرات این درختان جنگلی و تخریب های گسترده آن ها اقدام به تبلیغات گسترده ای در برخی از رسانه ها و به ویژه فضای مجازی کرده و برای این ادعای تخریب محیط زیست اشک تمساح ریختند!
این هیاهو بدون هرگونه راه حلی مطرح شد و به قدری سر و صدا کرد که مسئولان شهرداری را به شک و تردید انداخت و وادار کرد تا آن ها نیز ادعا کنند که قرار است این درختان از ریشه کنده و در جای دیگر کاشته شوند، در صورتی که از ریشه درآوردن ، انتقال و کاشت مجدد این درختان عظیم الجثه و بسیار سنگین اصلا مقرون به صرفه نبوده و هزینه های سنگینی را برای شهرداری آستارا تحمیل می کند.
حامی واقعی محیط زیست ضمن دقت و توجه به تعریف آن و لحاظ کردن تمام بخش های محیط زیست شهری و طبیعی قبل از هر چیز رعایت قوانین زیست محیطی را از کوچک ترین و مهم ترین واحد جامعه شهری یا روستایی یعنی خانواده شروع کرده و با پرهیز از کارهایی مانند استعمال دخانیات به ویژه قلیان در جمع خانواده و آلوده کردن هوای تنفس چندین نفر دیگر و یا با پرهیز از آتش زدن زباله در حیاط منزل ، باغ و مزرعه همیشه توجه دارد که محیط زیست تنها در تناوری و سن چند درخت مخرب حاشیه خیابان خلاصه نمی شود.
باید این را دانست که در یک جامعه مدنی برای حل هر مشکلی باید همه عوامل و حالت ها را در نظر گرفت و بهترین تصمیم را اتخاذ کرد و هرگز نمی توان با انتقاد چشم و گوش بسته و یک طرفه و بدون ارائه راهکار به جایی رسید.
امید است شهرداری و شورای اسلامی شهر آستارا بدون هر گونه شک و تردیدی زیباسازی ، درخت کاری و گل کاری معابر و میادین این شهر را که اخیرا به میدان بزرگ رو به روی شهرداری نیز رسیده است، با قدرت ادامه دهند.
منبع: تابناک