روزنامه افسانه چاپ شيراز سه شنبه در يادداشتي با عنوان 'ترافيك دو قلو' به انتقاد از اجراي طرح هاي عمراني در شهر شيراز پرداخته است.
در اين يادداشت آمده است: برنامه هاي عمراني ترافيكي درشيراز ناقص هستند چون فقط براي يك هدف طراحي و اجرا مي شوند: روان ساختن ترافيك و بازكردن راه اتومبيل ها به هر قيمت.
تونل هاي دوقلو و پل روي بولوار چمران و ادامه راه تا فلكه سابق قصرالدشت از ميان كوچه باغ ها يكي از بدترين نمونه هاي چنين برنامه هايي است كه ازبرنامه بودن فقط نامش را دارند.
كساني كه هر بامداد در پياده رو بولوار چمران ورزش و پياده روي مي كنند در آينده نزديك ناچارند از زير بار ترافيكي رد شوند كه از روي باغ ها و پياده رو و بولوار و سپس رودخانه خشك مي گذرد و بولوار جمهوري و تونل كوهسار مهدي را به فلكه قصردشت متصل مي كند.
مديران شهرداري وعده داده اند كه اين پروژه رينگ شمالي ترافيك شيراز را تكميل مي كند و رانندگان با خيال آسوده از آن مي گذرند و مانند شهرداري، بي اعتنا به پي آمدهاي ويرانگر زيست محيطي آن از كاهش مصرف سوخت و اتلاف زمان دل خوش مي شوند.
اين رينگ شمالي مانند يك گره برگلوي باقي مانده ميراث باغ هاي چمران و پشت مله مي پيچد و مانند يك پيچ صفرعمل مي كند كه ترافيك درآن فقط تا يك مدت كوتاه روان مي شود و خيلي زود به همان سرنوشتي دچار مي شود كه بلوار چمران.
اين بلوارهم درحريم رودخانه خشك ساخته شده كه زماني درمحاصره باغ ها و چشمه ها بود كه يكي ازجوشان ترين آنها درست روبروي بيمارستان چمران درآن سوي رودخانه ، درهمين جايي كه حالا كارگاه قطار شهري است ، به نام مقسم ، تفريح گاه مردم درروزهاي تعطيل بود.
پس ازسال ها كه از ويراني محيط زيست بي همتاي باغ هاي چمران مي گذرد باور اين كه زماني درمخزن، چشمه آب گوارا از زمين مي جوشيد مشكل است.
اين هم كه بيمارستان چمران زماني بيمارستان مخصوص مسلولين ( مشهوربه بيمارستان سلي ها )بود به خاطر آب و هواي عالي اين منطقه، باورنكردني است.
در آينده نه چندان دور هم باغ هاي فعلي پشت مله و باغ هاي غربي آن به سرنوشت گذشتگان خود گرفتارمي شوند بي آنكه مديران شهر و مهندسان مجبور به پاسخگويي درمورد عملكرد خود باشند كه مهمترين كارشان ساختن خيابان براي روان ساختن ترافيك است.
تا آنجا كه به محيط زيست درپروژه رينگ شمالي شيراز مربوط است زيست بوم كوه شمالي شيراز كه پيش ازاين با بلوارجمهوري و خانه سازي دربخش شمالي آن تا تپه چوگيا در زيردست ساختمان هاي دانشگاه و خوابگاه ارم تهديد شده با راه افتادن ترافيك تا پشت مله و باغهاي دينكان و منصورآباد تهديد مي شوند.
درحالي كه اگر مديريت شهري، كمي دورانديشي داشت به جاي اجازه خانه سازي در تپه چوگيا و بلوار نيايش در بالادست بيمارستان چمران، همه اين منطقه را مي توانست به يك فضاي گردشگري طبيعي وفرهنگي و ورزشي تبديل كند كه از پياده راه تا كوهنوردي را شامل مي شد. ولي با رينگ شمالي كه يكي ازهمان مديران با خوش خيالي گفته بود مساله ترافيك شيراز را تا سال هاي دور حل مي كند اين منطقه نه تنها ازانزواي طبيعي خود بيرون مي آيد درآلودگي هوا و سروصدا وشلوغي غرق مي شود و گردشگران چمران و كوه پيمايان رصد خانه هم اگر سلامتي خود رامي خواهند بايد جاي ديگري براي ورزش پيدا كنند. ولي طراحان و تصويب كنندگان پروژه رينگ شمالي كه طرحشان را يك شاهكار مي دانند نبايد به هيچ رو نگران باشند چون راه اتومبيل ها بازشده وراننده ها و بورس بازان زمين ممنون آنها هستند.
مي ماند هزينه نجومي مالي و زماني اجراي تونل هاي دوقلو و بولوارهاي دوسوي آن و هزينه هاي فرانجومي آسيب هاي زيست محيطي آنها و سنگين ترشدن بارترافيكي برپيكر شهري كه ازشهر بودن، بيشتر خيابان و اتومبيل و جاذبه هاي توخالي و آلوده ساز آن رادارد و پيوندهايش را با طبيعت و شهروندي بريده اند.
تونل هاي دوقلو و پل روي بولوار چمران و ادامه راه تا فلكه سابق قصرالدشت از ميان كوچه باغ ها يكي از بدترين نمونه هاي چنين برنامه هايي است كه ازبرنامه بودن فقط نامش را دارند.
كساني كه هر بامداد در پياده رو بولوار چمران ورزش و پياده روي مي كنند در آينده نزديك ناچارند از زير بار ترافيكي رد شوند كه از روي باغ ها و پياده رو و بولوار و سپس رودخانه خشك مي گذرد و بولوار جمهوري و تونل كوهسار مهدي را به فلكه قصردشت متصل مي كند.
مديران شهرداري وعده داده اند كه اين پروژه رينگ شمالي ترافيك شيراز را تكميل مي كند و رانندگان با خيال آسوده از آن مي گذرند و مانند شهرداري، بي اعتنا به پي آمدهاي ويرانگر زيست محيطي آن از كاهش مصرف سوخت و اتلاف زمان دل خوش مي شوند.
اين رينگ شمالي مانند يك گره برگلوي باقي مانده ميراث باغ هاي چمران و پشت مله مي پيچد و مانند يك پيچ صفرعمل مي كند كه ترافيك درآن فقط تا يك مدت كوتاه روان مي شود و خيلي زود به همان سرنوشتي دچار مي شود كه بلوار چمران.
اين بلوارهم درحريم رودخانه خشك ساخته شده كه زماني درمحاصره باغ ها و چشمه ها بود كه يكي ازجوشان ترين آنها درست روبروي بيمارستان چمران درآن سوي رودخانه ، درهمين جايي كه حالا كارگاه قطار شهري است ، به نام مقسم ، تفريح گاه مردم درروزهاي تعطيل بود.
پس ازسال ها كه از ويراني محيط زيست بي همتاي باغ هاي چمران مي گذرد باور اين كه زماني درمخزن، چشمه آب گوارا از زمين مي جوشيد مشكل است.
اين هم كه بيمارستان چمران زماني بيمارستان مخصوص مسلولين ( مشهوربه بيمارستان سلي ها )بود به خاطر آب و هواي عالي اين منطقه، باورنكردني است.
در آينده نه چندان دور هم باغ هاي فعلي پشت مله و باغ هاي غربي آن به سرنوشت گذشتگان خود گرفتارمي شوند بي آنكه مديران شهر و مهندسان مجبور به پاسخگويي درمورد عملكرد خود باشند كه مهمترين كارشان ساختن خيابان براي روان ساختن ترافيك است.
تا آنجا كه به محيط زيست درپروژه رينگ شمالي شيراز مربوط است زيست بوم كوه شمالي شيراز كه پيش ازاين با بلوارجمهوري و خانه سازي دربخش شمالي آن تا تپه چوگيا در زيردست ساختمان هاي دانشگاه و خوابگاه ارم تهديد شده با راه افتادن ترافيك تا پشت مله و باغهاي دينكان و منصورآباد تهديد مي شوند.
درحالي كه اگر مديريت شهري، كمي دورانديشي داشت به جاي اجازه خانه سازي در تپه چوگيا و بلوار نيايش در بالادست بيمارستان چمران، همه اين منطقه را مي توانست به يك فضاي گردشگري طبيعي وفرهنگي و ورزشي تبديل كند كه از پياده راه تا كوهنوردي را شامل مي شد. ولي با رينگ شمالي كه يكي ازهمان مديران با خوش خيالي گفته بود مساله ترافيك شيراز را تا سال هاي دور حل مي كند اين منطقه نه تنها ازانزواي طبيعي خود بيرون مي آيد درآلودگي هوا و سروصدا وشلوغي غرق مي شود و گردشگران چمران و كوه پيمايان رصد خانه هم اگر سلامتي خود رامي خواهند بايد جاي ديگري براي ورزش پيدا كنند. ولي طراحان و تصويب كنندگان پروژه رينگ شمالي كه طرحشان را يك شاهكار مي دانند نبايد به هيچ رو نگران باشند چون راه اتومبيل ها بازشده وراننده ها و بورس بازان زمين ممنون آنها هستند.
مي ماند هزينه نجومي مالي و زماني اجراي تونل هاي دوقلو و بولوارهاي دوسوي آن و هزينه هاي فرانجومي آسيب هاي زيست محيطي آنها و سنگين ترشدن بارترافيكي برپيكر شهري كه ازشهر بودن، بيشتر خيابان و اتومبيل و جاذبه هاي توخالي و آلوده ساز آن رادارد و پيوندهايش را با طبيعت و شهروندي بريده اند.
