آمار، مجموعه ای از اطلاعات و داده هاست که درهر زمینه به انجام نتیجه گیری
ها و پی بردن به واقعیات از راه گردآوری و تعبیر داده ها منجر می شود و
برنامه ریزی را علمی ،مستند و متکی بر واقعیت ها می کند .
آنچه مسلم
است آمار نادرست ،آینده نگری و اقدامات اجرایی آتی را عقیم می کند به ویژه
اینکه در دنیای معاصر برنامه ریزی رکن مدیریت است و اطلاعات و آمار ،پایه
توسعه همه جانبه است که زمینه موفقیت را پی ریزی می کند .
گردشگری
به عنوان یک صنعت نوپا در کشور نیاز به آمار و اطلاعات دقیق دارد که درآمد
زایی مناسبی برای دولت دارد و به عنوان صنعتی که می تواند کلید توسعه کشور
باشد باید برنامه ریزی دقیقی را تدارک ببیند .
در کشورهای اروپایی
،آمریکایی و برخی کشورهای آسیایی ،گردشگری صنعت اول در درآمدزایی دولت ها
محسوب می شود و در ایران نیز می تواند جایگزین بسیار مناسبی برای درآمد
صادرات نفتی باشد که تحقق این موضوع مستلزم وجود آمار ،داده ها و برنامه
ریزی مدون است.
درآمد حاصل از گردشگری در کشورهای گردشگرپذیر چندین
برابر درآمدهای نفتی ایران است و در کشور ما نیز با ظرفیت ها و پتانسیل های
موجود این امکان وجود دارد که صنعت گردشگری ایران حرف اول را حداقل در
میان کشورهای منطقه بزند و بر این اساس در سال های اخیر کارهای خوبی برای
جذب گردشگران خارجی انجام شده است.
با این وجود ، آمار منتشر شده
از سوی ادارات کل میراث فرهنگی و گردشگری استان ها از جامعیت و دقت کافی
برای برنامه ریزی در فصول مختلف گردشگری برخوردار نیست و این گونه آمارها
منحصر به آثار تاریخی و باستانی بر مبنای بلیت فروشی و شمارش گردشگران است،
در صورتی که بازدید از جاذبه های طبیعی، موزه های تاریخ طبیعی، موزه های
شهرداری ها و موزه های فرهنگی اغلب رایگان است و شمارش انجام نمی شود یا
آمارگیری نسبی است.
مصداق این موضوع تناسب نداشتن آمار اسکان
مسافران با تعداد گردشگران و بازدید از اماکن تاریخی در برخی از استان هاست
که نشانگر نقص در آمارگیری است .
این در حالی است بر اساس چشم
انداز 20 ساله، گردشگری ایران باید به درآمدی افزون بر 20 میلیارد دلار
برسد و تحقق این امر در گرو برنامه ریزی بر مبنای داده های دقیق و علمی
میسر است.
می توان گفت که آمار به عنوان عنصر اساسی و بنیادین
برنامه ریزی و تصمیم سازی در حوزه پردرآمد گردشگری حلقه مفقوده ای در
مجموعه فعالیت های این صنعت نوپای کشور است.