در مدت زندان، از ناحيه وي، همسر و ديگران تلاش شد «حق‌گويي» و نقادي را علت زنداني شدن وي بدانند، اما نوشتن دهها يادداشت و نامه به رهبري و ديگران در دوران زندان ثابت كرد اگر نقادي علت زنداني شدن است نبايد اكنون از زندان آزاد مي‌شد.
به محض آزادي وي عده‌اي به ديدارش رفتند. ديدار وي به جهت حقوقي بلااشكال است و اصولاً ديدار از ديگران مسئله بدي نيست، اما از جهت نگرشي قابل تأمل است. اينكه مديران نظام جمهوري اسلامي به اين ديدار بروند و اصرار بر نمايش تصاوير آن داشته باشند، نوعي دهان‌كجي به نظام و تصميمات آن و نوعي اعتراض نهفته به زنداني بودن اين محكوم امنيتي است.
انتشار تصاوير امثال عارف و سيدصفدر حسيني و برخي از افراد ديگر با خانم‌هاي بدحجاب و باحجاب در اين ملاقات تأمل‌برانگيز است. توقع از مديران نظام كه به ديدار وي شتافتند اين است كه نظر خود را درباره اين محكوميت اعلام دارند در غير اين صورت چه اصراري بر ماندن در مصادر نظامي دارند كه احكام آن را محترم نمي‌شمارند، هديه براي فتنه‌گر بردن به مثابه «شايعت و بايعت» از فتنه‌گري است.