مالک رضایی
اختلاس نبود ،دزدی بود
در این چند روز گذشته،همه ی فکر و ذکرم این بود که چگونه در روز روشن، فرد یا افرادی از کارکنان مدیریت اکتشاف نفت ، یکصد میلیارد تومن پول ناقابل از تلمبه خانه ی نفت را اختلاس فرموده و به خارج گریخته است که بالاخره وزیر پرتجربه و نامدار نفت جناب بیژن نامدار زنگنه (مثل اینکه نامدار را دوبار گفتم )، طی مصاحبه ای روشنگری فرمودند که "اختلاس" نیست ."دزدیست"
فکر و خیالم راحت شد. مرا باش که تا این موقع فکر می کردم "اختلاس" است .بالاخره آدمی را فربهی هست از خیال ،گر خیالاتش بوَد صاحب جمال .اما گر خیالاتش نماید ناخوشی ،می گدازد همچو موم از آتشی .
اما راستش با گشت و گذار در فضای دایره المعارفها و دیکشنریها هنوز فرق چندانی میان آن دو نیافته ام .
پیش خود فکر می کنم شاید دزدی به ارقام کمتر از یکصد میلیارد تومن اطلاق می شود و برای اینکه عملی نام اختلاس به خود گیرد باید با صفرهای پرشمار اعدادی بیش از چندین هزار میلیارد را روی نمایشگر نفت نشان دهد لیکن در این مورد ،چنین نیست و خوشبختانه هنوز شتر، با بارش گم نشده است و تلمبه خانه ی نفت را از جا نکنده و با خود نبرده اند و طبعا مستلزم حساسیتی در آن حد و اندازه نیست که به اختلاس های چندین هزار میلیاردی معطوف می شود.
عموی خدا بیامرز من یکی از گلّه داران بزرگ منطقه بود.چوپان جوانی داشت که هر روز، دو سه راس از گوسفندان گله را گم می کرد و شب هنگام با کسری آمار به خانه بر می گشت.همه از این وضع خسته شده بودند تا اینکه آن خدا بیامرز ، او را عزل کرد و خودش با قاطعیت و عصبانیتی مثال زدنی، یَراق چوپانی به تن کرد و گَله ی پرتعداد خود را به چَراگاه برد.
موقع بر گشتن، دیدند که بدون گَلّه آمده است.شکر خدا ،کُل گله گم شده بود .
پرسیدند :
حاجی، پس گله کو ؟
گفت :
"خوابم برد ، گم شد ."
گفتند
همه اش؟!
شانه ای از بی اعتنایی بالا انداخت و گفت :
مگر من بچه ام که دو تا دو تا گم بکنم ؟!