به گزارش تابناک قم، حجت‌الاسلام والمسلمین محمد سعیدی آریا شنبه شب در همایش جشن همراهی که در شبستان امام خمینی(ره) حرم حضرت معصومه(س) برگزار شد، با بیان اینکه امام رضا(ع) به اجبار به طوس تبعید شدند، گفت: حضرت رضا(ع) درحالی تبعید شدند که از برخورد امام معلوم بود این سفر بازگشتی ندارد و در مسیر این تبعید هم خود را به مردم معرفی کردند و مردم به ایشان رو می‌آورند و به همین دلیل دو بار مسیر حرکت کاروان امام رضا(ع) به طوس تغییر کرد.
وی با اشاره به هجرت حضرت معصومه(س) برای دیدار برادرشان در طوس، اظهار کرد: از اهداف حضرت برای این مهاجرت، کامل کردن سفر برادرشان بود تا مردم از این تبعید با خبر شوند و به همین علت دشمنان به ایشان سوء قصد کردند تا ایشان را به شهادت برسانند و در ساوه تعدادی از همراهان و برادران حضرت به شهادت رسیدند و در نهایت ایشان به قم آمدند.
استاد حوزه علمیه با اشاره به سفارش‌های زیادی که برای زیارت حضرت معصومه(س) وارد شده است، گفت: وی حرم اهل بیت(ع) را محل پذیرش توبه و جایگاه اتصال آسمان و زمین دانست و گفت: اهل‌بیت(ع) آبرودارهایی نزد خداوند هستند و باید بدانیم که در چه مکانی حضور داریم و مانع اصلی زیارت این حرم‌ها خود شیطان است.
سعیدی آریا با بیان اینکه در و دیوار این حرم‌ها احترام دارد، گفت: خالص‌ترین انسان‌های عالم در این مکان‌ها حضور داشتند و علمای ما احترام ویژه‌ای برای حرم‌ها و به ویژه حرم حضرت معصومه(س) قائل بودند و در مسائل و مشکلاتی که داشتند چه از نظر مالی و چه از نظر تحصیلی و علمی به حضرت معصومه(س) متوسل می‌شدند و جواب می‌گرفتند.
وی با بیان اینکه یاد خدا قلب انسان را آرام می‌کند، گفت: حضرت معصومه(س) در راه امام خود جهاد کرده و به شهادت رسیدند؛ انسان وقتی به ضریح و بارگاه این حضرت نگاه می‌کند یاد خدا در ذهن انسان متصور می‌شود و به همین خاطر وقتی وارد حرم می‌شویم دل انسان آرام می‌شود.
استاد حوزه علمیه افزود: همانطور که پدر و مادر زیارت و احترام به اهل‌بیت(ع) را در قلب‌های ما نهادینه کردند ما نیز باید در قلب فرزندان خود زیارت و توسل به اهل‌بیت(ع) را وارد کنیم تا این فرهنگ در نسل‌های بعد از ما هم ادامه داشته باشد.
وی ابراز کرد: وقتی با فرزندان خود به حرم می‌رویم باید کاری کنیم که شیرینی زیارت به فرزندان ما منتقل شود و با فرزندان خود تلخی نکنیم و کاری کنیم که خاطره شادی از حرم و زیارت در ذهن آنها باقی بماند.
