به گزارش تابناک مازندران، روزنامه جوان نوشت:
«حد خود را بدانید»، این جمله تأکیدی از سوی یک فوتبالیست خطاب به ورزشکاران دیگر رشته‌ها بیان شده است. اگرچه مطرح شدن چنین اظهارنظری، آتش اختلافات و تبعیض‌ها را بین فوتبال و سایر رشته‌ها شعله‌ور کرده، اما با توجه به حمایت حداکثری مسئولان وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال در خصوص حواله‌های واردات خودرو دیگر نباید از شجاع خلیل‌زاده، سعید عزت اللهی و دیگر بازیکنانی که از این پاداش تبعیض‌آمیز سود برده‌اند انتظاری داشت.
هیئت عمومی دیوان عدالت عمومی هفته گذشته مصوبه هیئت وزیران در مورد واردات خودرو از سوی ملی‌پوشان فوتبال را با استناد به بند نهم اصل سوم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در حوزه رفع تبعیضات ناروا و ایجاد امکانات عادلانه برای همه، باطل کرد. انتشار این خبر کافی بود تا فوتبالی‌های ذی‌نفع و همچنین مسئولان همیشه در صحنه ورزش وارد گود و هر کدام با ادبیات خاص خود خواهان استثنا قائل شدن برای فوتبالیست‌ها شوند.
خاص بودن فوتبال
اگرچه فوتبال ما شش دوره در جام‌جهانی حضور داشته، اما از نظر آقایان صعود به جام‌جهانی قطر اتفاقی خارق‌العاده بود، تا جایی که به بازیکنان تیم‌ملی وعده اهدای حواله واردات خودروی خارجی داده شد. نتایج تیم کی‌روش در جام‌جهانی ۲۰۲۲ را هم همه به خاطر داریم، به‌ویژه شکست تاریخی مقابل انگلیس. منتها بسیاری از ملی‌پوشان با توجه به همان پاداش وعده داده شده، اقدام به واردات خودرو‌های لوکس کردند و تنها یک نمونه آن خودروی کنعانی‌زادگان است که به گفته خودش ۱۰۰ میلیارد تومان قیمت دارد.
مدال‌های یزدانی چقدر می‌ارزد؟
حالا که بحث، بحث قیاس است و فوتبالی‌ها مدعی هستند که نباید با هیچ رشته‌ای مقایسه شوند، ما هم می‌خواهیم وارد این بازی شویم. مثلاً می‌خواهیم کل افتخارات فوتبال را مقایسه کنیم با افتخارات حسن یزدانی، هرچند قیاسی است که نتیجه آن کاملاً مشخص است و یزدانی بدون قیاس هم بالاست، اما وقتی با جماعت متوهم و خود بزرگ‌بین فوتبال که شجاع خلیل‌زاده تنها یکی از آنهاست روبه‌رو هستیم، بد نیست برای گوشمالی دادن به این زیاده‌خواهان همیشه بازنده نکاتی را یادآور شویم.
مثلاً اینکه فوتبالی‌ها اصلاً می‌دانند المپیک چیست و کجاست؟ پس اول بروند یک تعریف برای المپیک پیدا کنند تا بعد متوجه شوند که اولاً کسب سهمیه ورود به چنین آوردگاه بزرگی چقدر سخت است و در ثانی مدال گرفتن در چنین رویدادی چقدر سخت‌تر. حالا این جماعت متوهم توجه داشته باشند که حسن یزدانی هم طلای المپیک را دارد و هم نقره آن را، هم طلای جهانی را دارد و هم نقره آن را. او کلکسیونی از مدال‌های خوشرنگ آسیایی را هم دارد. سؤال این است؛ شما چه دارید؟ اگر بنا باشد مطابق زحمتی که یک ورزشکار می‌کشد به او پاداش بدهند، باید چه پاداشی برای امثال یزدانی در نظر گرفت؟ اگر قرار باشد به امثال شما به‌خاطر صعود از مرحله اول مسابقات انتخابی جام جهانی، آن هم با برتری مقابل عراق و بحرین که قبل از آن با ویلموتس کلاهبردار و هنرنمایی آقای تاج در جذب او به آن‌ها باخته بودید، مجوز واردات خودرو بدهند پس به حسن یزدانی چه باید بدهند؟
میلاد علیپور، ملی‌پوش سنگ‌نوردی در گفتگو با ایرنا از سختی‌های تمرین در سرما و تأمین هزینه تجهیزات از جیبش گفت: «بعد از چند سال قهرمانی من و برادرم مهدی و پسرعمویم رضا در آسیا و جهان در رده‌های مختلف سنی هنوز امکانات لازم برای تمرین را نداریم. از آنجایی که رشته سنگ‌نوردی المپیکی شده، کشور‌های دیگر سرمایه‌گذاری زیادی کرده‌اند تا بتوانند در این رویداد مهم به مدال دست پیدا کنند. سال بعد باید در دو مسابقه انتخابی المپیک شرکت کنیم. هیچ‌وقت کم نگذاشتیم و در شرایط سخت و دمای ۱۵ درجه زیر برف و باران تمرین کردیم. در کنار سنگ‌نوردی شغل آزاد دارم و در بخش ساختمان در ارتفاع با طناب کار می‌کنم. برای المپیک نمی‌توانیم حرفه‌ای تمرین کنیم و انتظار داریم مسئولان حمایت کنند و حداقل حقوقی به ما بدهند. کفشی که استفاده می‌کنیم دو ماه دوام می‌آورد و هزینه آن ۷ میلیون تومان است. باید کار کنم تا بتوانم هزینه کفش و مکمل‌های ورزشی را بدهم. اگر امکانات درست مهیا شود دوباره روی سکو برمی‌گردم.»
پس ما حق‌مان جت شخصی است!
ملی‌پوش تنیس روی میز از برخورد تبعیض‌آمیز مسئولان نسبت به اهدای پاداش به ورزشکاران گلایه کرد. تیم‌ملی تنیس روی میز با ترکیب نوشاد و نیما عالمیان و امیرحسین هدایی پس از ۶۴ سال موفق به کسب مدال برنز بازی‌های آسیایی هانگژو شد. هدایی در گفتگو با فارس به مدال ارزشمند تنیس روی میز در هانگژو اشاره کرده و تبعیض را عامل ناراحتی مدال‌آوران خوانده است: «بهتر است چیزی نگوییم. کمیته ملی المپیک، جایزه پای سکو را ۷۵ میلیون داد و پاداش وزارت ورزش را هم نمی‌دانم و شنیده‌ام ۱۵۰ میلیون تومان است. یکسری جوایز هم از فدراسیون و هیئت رئیسه دریافت کرده‌ایم، اما واقعاً قابل مقایسه نیست. کاری که ما کردیم واقعاً بزرگ بود. نباید بین ورزشکاران اختلافی به وجود بیاید و همه عزیز ما هستند.
خودم هم فوتبال را خیلی دوست دارم، اما باید از طرف مسئولین عدالت برقرار باشد. اگر حضور در جام‌جهانی فوتبال پاداشش واردات خودرو است، پس برای حسن یزدانی که مدال المپیک می‌گیرد یا ما که مدال بازی‌های آسیایی را کسب می‌کنیم باید جت شخصی در نظر بگیرند.
فوتبال خیلی فراگیر است، اما از موضوعاتی که در فضای مجازی پیش آمده، ناراحت شدیم. نباید بین ورزشکاران تبعیض و فرق قائل شوند. باید دغدغه‌ها برطرف شود، چون هرچه دغدغه ورزشکار کمتر باشد بهتر نتیجه می‌گیرد. سال، سال المپیک است و نباید ذهن‌مان درگیر مسائل دیگر باشد.»
منبع: روزنامه جوان